Meervoudige Apporteerproeven (MAP)

Meervoudige Apporteerproeven (MAP) zijn niet-gestandaardiseerde proeven. Dus iedere MAP is weer anders en uitdagend. Wat wel standaard is, is het aantal apporten per proef en het aantal af te leggen proeven.

Iedere MAP bestaat uit zes proeven waarbij de hond binnen een bepaalde tijd twee stukken koud wild moet apporteren.  Om deel te kunnen nemen aan een MAP moeten voorjager en hond voorafgaand  inschrijven .   

Die eis is er niet voor niets. De MAP zijn ontzettend populair en gelden tevens als een selectie voor de  Hierdoor zijn er altijd meer inschrijvingen dan beschikbare plaatsen.

Tijdens een MAP kun je van alles verwachten, waterwerk, boswerk, hindernissen, obstakels… Er wordt een beroep op appel, samenwerking, doorzettingsvermogen, verstand en eigen initiatief van de hond gedaan.  Keurmeesters beoordelen vooral op de hoeveelheid commando’s, de wijze waarop de hond voorgejaagd wordt, de manier waarop  de hond werkt, de mate van steadyness en de omgang met het wild, zowel door de voorjager als door de hond. 

De uitdaging in een MAP zit hem altijd in het onverwachte: het terrein bepaalt als het ware de opzet van de proeven en dus is er slecht op te trainen, anders dan door gewoon zo veel mogelijk afwisseling in de training te brengen en daarnaast de hond uit te dagen met oefeningen die een beroep doen op zijn zelfoplossend vermogen.Het doel van de MAP is het beoordelen van het werk na het schot van de deelnemende honden onder meer jachtpraktijk gerichte omstandigheden. Gehoorzaamheid, veldverstoring, effectief en zelfstandig werken worden bij beoordeling van het werk van de hond meegenomen. De hond hoeft weliswaar nog niet op SJP-A-niveau te zijn, maar moet toch wel een zekere mate van appel hebben om je hand aan te nemen, zodat je hem een eind kunt wegsturen in de gewenste richting. Sommige honden zijn brutaal en kunnen zo’n MAP met geluk wel halen, maar je zou “geluk” niet als bepalende factor moeten willen hebben.

Een jachthondenproef is een samenstel van kunstmatige, op de jachtpraktijk gebaseerde proeven waaraan jachthonden, al dan niet in wedstrijdverband,ter beoordeling dan wel ter vergelijking van hun prestaties worden onderworpen.

Het uiteindelijke doel van de jachthondenproeven is de bevordering van de weidelijkheid ter jacht door stimulering van het gebruik van goed afgerichte honden in handen van voorjagers, die hondenwerk verstaan en waarderen.